Δικηγορικός Σύλλογος Χίου

Δελτία Τύπου | Αποφάσεις Ολομέλειας | 05/01/2021

Η Συντονιστική Επιτροπή της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, που συνεδρίασε έκτακτα σήμερα 5.1.2021 υπό την Προεδρία του Προέδρου Δημήτρη Βερβεσού, μέσω τηλεδιάσκεψης, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

1. Ζητά από τον Υπουργό Δικαιοσύνης την επέκταση των δικαστικών λειτουργιών από 11.1.2021, τηρουμένων των απαιτούμενων μέτρων πρόληψης και προστασίας και την άμεση επίσημη ενημέρωση των συναδέλφων για το καθεστώς λειτουργίας των δικαστηρίων από την άνω ημερομηνία και εφεξής, στα πλαίσια και της από 4/1/2021 προηγούμενης επιστολής της.

2. Αποφάσισε να συζητηθεί στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση της Ολομέλειας το θέμα των ασυμβιβάστων προς λήψη απόφασης για τροποποίηση των σχετικών διατάξεων, αφού έλαβε υπόψη την υφιστάμενη κατάσταση στον κλάδο και τη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί.

3. Λόγω των ισχυόντων περιοριστικών μέτρων για την προστασία από τον κορωνοϊό, δεν είναι δυνατή η διεξαγωγή του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Δικηγόρων, σύμφωνα με το άρθρο 18 επ. Κώδικα Δικηγόρων, διότι η σημερινή υγειονομική κατάσταση της Χώρας δεν επιτρέπει τη διεξαγωγή του με τη φυσική παρουσία των υποψηφίων, η οποία είναι απαραίτητη σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

Ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί με ευθύνη της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος αμέσως μόλις το επιτρέψουν οι σχετικές αποφάσεις της Πολιτείας.

Δελτία Τύπου | Αποφάσεις Ολομέλειας | 01/11/2020

Η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, η οποία συνεδρίασε εκτάκτως την Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020 υπό την προεδρία του Προέδρου της, μέσω τηλεδιάσκεψης, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

1. Η Δικαιοσύνη αποτελεί πυλώνα της Δημοκρατίας. Η διαρκής λειτουργία των δικαστηρίων και η δυνατότητα δικαστικής προστασίας των πολιτών αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά ενός κράτους δικαίου και κάθε δημοκρατικής και ευνομούμενης πολιτείας.

2. Η Ολομέλεια εκφράζει την έντονη δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση δεν έχει εκδώσει την προβλεπόμενη κοινή υπουργική απόφαση για τη λειτουργία των δικαστηρίων, υποθηκοφυλακείων και κτηματολογικών γραφείων, όπως και για τα ζητήματα που ανακύπτουν από την αναστολή λειτουργίας των δικαστηρίων και την έναρξη επαναλειτουργίας τους στις 7 Περιφερειακές Ενότητες, που ανήκαν 4ο επιδημιολογικό πεδίο, με αποτέλεσμα οι δικηγόροι να μην έχουν σαφή ενημέρωση και να δημιουργείται αβεβαιότητα και αγωνία για το καθεστώς που θα ισχύσει την Τρίτη το πρωί. Θα πρέπει να εκδοθεί τώρα σχετική ανακοίνωση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

3. Η υγειονομική κρίση που διέπει την χώρα, λόγω του δεύτερου κύματος της πανδημίας του κορωνοϊού, δεν πρέπει να οδηγήσει σε αναστολή λειτουργίας των δικαστηρίων, λαμβανομένων υπόψη αφενός μεν της ανάγκης συνέχισης του δικαιοδοτικού τους έργου και αφετέρου το γεγονός ότι από κανένα επιστημονικό στοιχείο δεν προκύπτει ότι οι χώροι των δικαστηρίων έχουν αποτελέσει μέχρι σήμερα χώρους υπερμετάδοσης του ιού. Δεν νοείται αναστολή λειτουργίας των δικαστηρίων, όταν λειτουργούν όλες οι λοιπές δημόσιες υπηρεσίες, τα σχολεία και σειρά επιχειρήσεων με πιθανό μεγαλύτερο κίνδυνο έκθεσης στον ιό.

Υπάρχει, άλλωστε, και η σχετική εμπειρία με την λειτουργία των δικαστηρίων στις ευρωπαϊκές χώρες. Στα πλαίσια αυτά, θα πρέπει να επαναλειτουργήσουν άμεσα όλα τα δικαστήρια κάθε δικαιοδοσίας (αστικά, ποινικά, διοικητικά), η λειτουργία των οποίων έχει ανασταλεί προσωρινά, όπως και τα Υποθηκοφυλακεία και τα Κτηματολογικά Γραφεία, οι Διευθύνσεις Αλλοδαπών και Μετανάστευσης και οι Διευθύνσεις Ιθαγένειας και να θεσπιστούν μεταβατικές διατάξεις για τα ζητήματα που ανακύπτουν.

4. Αυτονόητο είναι ότι η λειτουργία των δικαστηρίων, των υποθηκοφυλακείων και των κτηματολογικών γραφείων θα πρέπει να γίνεται με τη λήψη και τήρηση όλων των προβλεπόμενων από τις αρμόδιες υγειονομικές υπηρεσίες μέτρων πρόληψης και προστασίας, με την ευθύνη της Πολιτείας και των προϊσταμένων των οικείων υπηρεσιών και των δικαστηρίων. Ειδικά για τα ποινικά δικαστήρια, η εκδίκαση των υποθέσεων θα πρέπει να γίνεται με ευθύνη του αρμοδίου Εισαγγελέα, ο οποίος θα κρίνει, ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες και τα δεδομένα κάθε υπόθεσης, ποιές εξ αυτών θα συζητηθούν ή θα αποσυρθούν, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η έγκαιρη ενημέρωση των διαδίκων, η ασφαλής διεξαγωγή της δίκης και η αποφυγή συγχρωτισμού.

Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας έχουν ήδη συμβάλλει με κάθε δυνατό τρόπο (ιδίως με τη διάθεση εξοπλισμού και προσωπικού στους χώρους των δικαστηρίων και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της ηλεκτρονικής δικαιοσύνης) στην αποφόρτιση και ομαλή λειτουργία των Δικαστηρίων, Υποθηκοφυλακείων και Κτηματολογικών Γραφείων και θα συνεχίσουν να το πράττουν.

Η Ολομέλεια καλεί όλους τους συναδέλφους δικηγόρους να τηρούν απαρέγκλιτα όλα τα προβλεπόμενα μέτρα πρόληψης και προστασίας (χρήση μάσκας – αντισηπτικών, τήρηση αποστάσεων κλπ.) τόσο κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους όσο και εκτός αυτής, προκειμένου να διασφαλίζεται η δημόσια υγεία και να μην επιδεινωθεί, κατά το δυνατόν, δεδομένων των επικρατουσών συνθηκών, η κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου.

5. Είναι προφανές ότι η πανδημία του κορωνοϊού έχει δυσμενείς συνέπειες στο κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι. 

Το δικηγορικό σώμα έχει πληγεί περισσότερο από όλους τους άλλους κλάδους ελευθέρων επαγγελματιών και επιστημόνων, λόγω και της τριμήνου αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων, των υποθηκοφυλακείων και των κτηματολογικών γραφείων. Στις δυσμενείς συνέπειες του πρώτου κύματος της πανδημίας έρχονται να προστεθούν οι συνέπειες του δεύτερου κύματος, το οποίο αναμένεται, κατά τους ειδικούς επιστήμονες, να έχει μακρά διάρκεια, λόγω και των καιρικών συνθηκών και δυσμενέστερα, σε σχέση με το πρώτο κύμα, αποτελέσματα.

Οι συνθήκες που διαμορφώνονται απέχουν πολύ της κανονικότητας, ακόμη και της «νέας κανονικότητας» του Ιουνίου και επιδρούν αρνητικά στην άσκηση του επαγγέλματός μας, ακόμη και υπό το καθεστώς της πλήρους λειτουργίας των Δικαστηρίων, Υποθηκοφυλακείων και Κτηματολογικών Γραφείων.

Η ίδια η Πολιτεία αναγνωρίζοντας την κατάσταση, που έχει διαμορφωθεί, ενέταξε τους δικηγόρους εκ νέου στους πληττόμενους ΚΑΔ και στο μέτρο της επιστρεπτέας προκαταβολής από το οποίο μέχρι τώρα εξαιρούνταν, όπως προκύπτει από την χθεσινή ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών. Η Πολιτεία οφείλει να επιδείξει έμπρακτα την στήριξή της στον δικηγορικό κλάδο και με περαιτέρω μέτρα.

Ας μην διαφεύγει της προσοχής ότι ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός της Δικαιοσύνης και η διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς άσκησης του επαγγέλματός του, όπως και της διαβίωσής του, αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ορθή εκτέλεση του έργου του.

Στα πλαίσια αυτά, η Ολομέλεια για την οικονομική στήριξη του κλάδου, πέραν του διεκδικητικού πλαισίου που έχει θέσει με προηγούμενες αποφάσεις της (χορήγημα ΟΑΕΔ, αποζημιώσεις νομικής βοήθειας , καταβολή οφειλών ΕΦΚΑ, ζητήματα εμμίσθων κλπ) διεκδικεί:

1. Τη λήψη των αναγκαίων μέτρων οικονομικής στήριξης των δικηγόρων, ιδίως στις περιφερειακές ενότητες όπου ανεστάλη η λειτουργία των δικαστηρίων και στην περίπτωση τυχόν περιορισμού της λειτουργίας τους και σε άλλες περιφερειακές ενότητες.

2. Την αναστολή όλων των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων .

3. Τη μείωση του μισθώματος επαγγελματικής στέγης.

4. Την ενοποίηση των κριτηρίων για την μη επιστρεπτέα επιχορήγηση/ενίσχυση των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, που επλήγησαν από την πανδημία covid 19, μέσω ευρωπαϊκού προγράμματος στήριξης, σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας, με την μείωση του ποσού των απαιτούμενων εξόδων, προκειμένου να μην αποκλεισθεί η μεγάλη πλειοψηφία των δικηγόρων από το πρόγραμμα αυτό.

5. Τη μείωση του μισθώματος φοιτητικής στέγης τέκνων δικηγόρων, λαμβανομένης υπόψη της εξαγγελίας της Κυβέρνησης για υποχρεωτική τηλεεκπαίδευση στα Πανεπιστήμια.

Αρθρο της Αναστ. Καρατζά απο την εφημερίδα ΧΙΑΚΟΣ ΛΑΟΣ δημοσιευμένο στις 12-10-2020

Την Τε­τάρ­τη 07 Οκτω­βρί­ου το Τρι­με­λές Εφε­τείο Κα­κουρ­γη­μά­των ανα­κοί­νω­σε μία ιστο­ρι­κή για τη σύγ­χρο­νη Ελ­λά­δα από­φα­ση ποι­νι­κού Δι­κα­στη­ρί­ου, ανα­γνω­ρί­ζο­ντας την ενοχή των κα­τη­γο­ρου­μέ­νων μελών της Χρυ­σής Αυγής, α) για τη δο­λο­φο­νία του Παύ­λου Φύσσα, β) για την από­πει­ρα αν­θρω­πο­κτο­νί­ας στους Αι­γύ­πτιους αλιερ­γά­τες, γ) για την επί­θε­ση σε μέλη του  ΠΑΜΕ και δ)  για συ­γκρό­τη­ση, διεύ­θυν­ση και συμ­με­το­χή σε εγκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση. Επτά πο­λι­τι­κά στε­λέ­χη της Χρυ­σής Αυγής κα­τα­δι­κά­στη­καν για διεύ­θυν­ση εγκλη­μα­τι­κής ορ­γά­νω­σης και έντε­κα για έντα­ξη και συμ­με­το­χή σε αυτή.

Μέρες πριν την ανα­κοί­νω­ση της από­φα­σης του Δι­κα­στη­ρί­ου, εκα­το­ντά­δες Έλ­λη­νες πο­λί­τες συμ­με­τεί­χαν σε μια αλυ­σί­δα δη­μό­σιας έκ­φρα­σης, δη­λώ­νο­ντας την άποψή τους ότι τα μέλη της Χρυ­σής Αυγής δεν είναι αθώοι, με απο­κο­ρύ­φω­μα την ημέρα έκ­δο­σης της από­φα­σης επί της ενο­χής των κα­τη­γο­ρου­μέ­νων, όπου πλημ­μύ­ρι­σαν οι δρό­μοι της Αθή­νας από τα συ­γκε­ντρω­μέ­να πλήθη Ελ­λή­νων πο­λι­τών, που ήθε­λαν να εκ­φρά­σουν την απε­ρί­φρα­στη ενα­ντί­ω­σή τους στη μέχρι σή­με­ρα δράση της Χρυ­σής Αυγής. Και ως τέ­τοια θέλω να εκλαμ­βά­νω και επι­κρο­τώ τη συ­γκέ­ντρω­ση των Ελ­λή­νων στους δρό­μους της Αθή­νας ανα­μέ­νο­ντας τη δι­κα­στι­κή από­φα­ση, ως πο­λι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή κί­νη­ση. Ως προς τις αμ­φι­βο­λί­ες για το θε­μι­τό της επί­δρα­σης αυτής της δη­μό­σιας έκ­φρα­σης στην ανε­ξάρ­τη­τη και αμε­ρό­λη­πτη κρίση της Δι­καιο­σύ­νης, η αθω­ω­τι­κή ει­σαγ­γε­λι­κή πρό­τα­ση διέ­λυ­σε κάθε σχε­τι­κή υπό­νοια «αθέ­μι­της πί­ε­σης» από τον ελ­λη­νι­κό λαό, γε­γο­νός που ανα­δει­κνύ­ει την ευ­συ­νει­δη­σία της Ει­σαγ­γε­λέ­ως της έδρας και την απα­ρέ­γκλι­τη  συ­νέ­πεια προς την άσκη­ση των κα­θη­κό­ντων της σε αυτή την ιστο­ρι­κή στιγ­μή. Πέραν τού­του,  είναι εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κό, πλή­θος πο­λι­τών, να εκ­φρά­ζο­νται ατο­μι­κά ως ελεύ­θε­ροι πο­λί­τες στα μέσα κοι­νω­νι­κής δι­κτύ­ω­σης και να συ­γκε­ντρώ­νο­νται συμ­βο­λι­κά προ­κει­μέ­νου να εκ­φρά­σουν την άποψή τους δη­μό­σια και εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κό να ση­μειώ­νε­ται πα­ρέμ­βα­ση στους ασκού­ντες το λει­τούρ­γη­μά τους Δι­κα­στές από συ­γκε­κρι­μέ­να πρό­σω­πα με κοι­νω­νι­κή και πο­λι­τι­κή θέση ικανή και κα­τάλ­λη­λη, να επη­ρε­ά­σει τον τρόπο άσκη­σης των κα­θη­κό­ντων τους. Δεν μπο­ρεί σε καμία πε­ρί­πτω­ση να συ­γκρι­θεί το ανε­πί­τρε­πτο της πε­ρί­πτω­σης αυτής, με την πη­γαία έκ­φρα­ση της απο­δο­κι­μα­σί­ας των πο­λι­τών, που με απο­κλει­στι­κό και μο­να­δι­κό τους όπλο το πλή­θος τους, με­τέ­φε­ραν επά­ξια το μή­νυ­μα προς όλες τις κα­τευ­θύν­σεις, ότι για τα όσα κα­τη­γο­ρεί­ται η Χρυσή Αυγή, δεν έχει κα­νέ­να έρει­σμα να αξιώ­νει «νο­μι­μο­ποί­η­ση» από τον ελ­λη­νι­κό λαό, διότι σή­με­ρα, που δι­κά­ζε­ται, ο λαός έχει ξε­χυ­θεί στους δρό­μους και την απο­δο­κι­μά­ζει. Αυτή είναι η λαϊκή κυ­ριαρ­χία, που με ευ­λά­βεια τυ­πο­ποιού­με στο πρώτο άρθρο του Συ­ντάγ­μα­τος, ως θε­μέ­λιο του πο­λι­τεύ­μα­τός μας. Όλες οι εξου­σί­ες πη­γά­ζουν από το Λαό και η δι­καιο­σύ­νη ασκεί­ται στο όνομα του Ελ­λη­νι­κού Λαού.

Άλλο θέμα, βε­βαί­ως είναι, ότι ο λαός οφεί­λει να σε­βα­στεί την εφαρ­μο­γή των βα­σι­κών αρχών του ποι­νι­κού δι­καί­ου – κατά τον τρόπο που ο κάθε πο­λί­της θα ήθελε να τύ­χουν εφαρ­μο­γής και στη δική του πε­ρί­πτω­ση – και να κα­τα­νο­ή­σει ότι η τυ­πο­ποί­η­ση του ποι­νι­κού φαι­νο­μέ­νου απο­τε­λεί ασφα­λι­στι­κή δι­κλεί­δα για όλους ανε­ξαι­ρέ­τως. Αν το Δι­κα­στή­ριο κρί­νει ότι δεν πλη­ρού­νται όλοι οι όροι που τυ­πο­ποιού­νται στο γράμ­μα του νόμου, δεν έχει τε­λε­στεί το αδί­κη­μα. Μά­λι­στα, είναι ση­μα­ντι­κό ότι τον Ιού­λιο του 2019 κατά την εκ­πνοή της απερ­χό­με­νης κυ­βέρ­νη­σης τέ­θη­κε σε ισχύ ο νέος Ποι­νι­κός Κώ­δι­κας που τρο­πο­ποιού­σε με­τα­ξύ άλλων και τις δια­τά­ξεις που εφαρ­μό­στη­καν στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής, παρά τις επι­φυ­λά­ξεις πολ­λών πο­λι­τι­κών και νο­μι­κών, ότι δεν εν­δεί­κνυ­ται να τί­θε­ται σε ισχύ ένας νέος Ποι­νι­κός Κώ­δι­κας μία εβδο­μά­δα πριν τις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές και ότι ένα τέ­τοιο εγ­χεί­ρη­μα απαι­τεί πε­ρισ­σό­τε­ρο χρόνο. Αξιο­ση­μεί­ω­το είναι ότι ο δια­τε­λέ­σας Υπουρ­γός Δι­καιο­σύ­νης Σ. Κο­ντο­νής, επί υπουρ­γί­ας του  οποί­ου ψη­φί­στη­κε ο νέος Ποι­νι­κός Κώ­δι­κας, με αφορ­μή τη δίκη της Χρυ­σής Αυγής σχο­λί­α­σε δη­μό­σια, ότι εντο­πί­ζει προ­βλη­μα­τι­κά ση­μεία στον νέο κώ­δι­κα και ότι εξαρ­χής τα είχε επι­ση­μά­νει, όπως τη μη δυ­να­τό­τη­τα επι­βο­λής της στέ­ρη­σης των πο­λι­τι­κών δι­καιω­μά­των στους κα­τα­δι­κα­σθέ­ντες της Χρυ­σής Αυγής και την ισό­τι­μη με­τα­χεί­ρι­ση εκεί­νου που συ­γκρο­τεί με εκεί­νον που εντάσ­σε­ται στην ορ­γά­νω­ση. Να ση­μειω­θεί ότι ακόμη και αν τρο­πο­ποι­η­θεί ο Ποι­νι­κός Κώ­δι­κας μέχρι την εκ­δί­κα­ση της υπό­θε­σης στο Εφε­τείο, στέ­ρη­ση των πο­λι­τι­κών δι­καιω­μά­των δεν θα μπο­ρεί να επι­βλη­θεί στους κα­τη­γο­ρού­με­νους αυτής της δίκης γιατί αυτό θα απο­τε­λεί ανε­πί­τρε­πτη ανα­δρο­μι­κή ισχύς αυ­στη­ρό­τε­ρου νόμου και χει­ρο­τέ­ρευ­ση της θέσης του κα­τη­γο­ρου­μέ­νου.

Έτσι λοι­πόν, σύμ­φω­να με το ισχύ­ον άρθρο 187 παρ. 1 Π.Κ.  « Όποιος συ­γκρο­τεί ή εντάσ­σε­ται ως μέλος σε επι­χει­ρη­σια­κά δο­μη­μέ­νη και με διαρ­κή εγκλη­μα­τι­κή δράση ορ­γά­νω­ση τριών ή πε­ρισ­σό­τε­ρων προ­σώ­πων, που επι­διώ­κει την τέ­λε­ση πε­ρισ­σό­τε­ρων κα­κουρ­γη­μά­των τι­μω­ρεί­ται με κά­θειρ­ξη έως δέκα έτη και χρη­μα­τι­κή ποινή. »

Εδώ έχουν επέλ­θει κά­ποιες πολύ ση­μα­ντι­κές τρο­πο­ποι­ή­σεις : α) ει­σα­γω­γή του όρου επι­χει­ρη­σια­κά δο­μη­μέ­νη ενώ η προη­γού­με­νη δια­τύ­πω­ση έλεγε απλά δο­μη­μέ­νη. Ως επι­χει­ρη­σια­κή νο­εί­ται η δομή ομά­δας της οποί­ας τα μέλη ανα­λαμ­βά­νουν δια­κρι­τούς και αλ­λη­λο­ϋ­πο­στη­ρι­ζό­με­νους ή αυ­το­τε­λείς ρό­λους, ή δια­κρι­τούς και συν­δυα­σμέ­νους ή ανε­ξάρ­τη­τους στό­χους, με σκοπό να αυ­ξή­σουν την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τά τους είτε ατο­μι­κά είτε στο πλαί­σιο της συλ­λο­γι­κής τους δρά­σης, ανε­ξαρ­τή­τως της γνώ­σης εκά­στου για τα συ­γκε­κρι­μέ­να κα­θή­κο­ντα των άλλων ή και για το συ­γκε­κρι­μέ­νο σε κάθε πε­ρί­πτω­ση στόχο της ορ­γά­νω­σης.  Με τον όρο αυτό απο­δί­δε­ται επί­σης, ο πραγ­μα­το­πα­γής χα­ρα­κτή­ρας της ορ­γά­νω­σης, που απο­τε­λεί το πιο ου­σια­στι­κό δια­φο­ρο­ποι­η­τι­κό στοι­χείο από τις ομά­δες με προ­σω­πο­πα­γή δομή, η επι­κιν­δυ­νό­τη­τα των οποί­ων είναι σαφώς μειω­μέ­νη, όπως και η εμ­βέ­λεια της εγκλη­μα­τι­κής τους δρά­σης. (βλ. Ο Νέος Ποι­νι­κός Κώ­δι­κας, Αρι­στο­τέ­λης Χα­ρα­λα­μπά­κης, Νο­μι­κή Βι­βλιο­θή­κη 2019) β) διαρ­κή εγκλη­μα­τι­κή δράση και όχι απλά διαρ­κή δράση. Θα πρέ­πει δη­λα­δή να έχουν απο­δε­δειγ­μέ­να τε­λέ­σει εγκλή­μα­τα σε βάθος χρό­νου ως ορ­γά­νω­ση και όχι με­μο­νω­μέ­να τα μέλη της. γ) Αρκεί η επι­δί­ω­ξη οποιων­δή­πο­τε κα­κουρ­γη­μά­των και όχι συ­γκε­κρι­μέ­νων, όπως προσ­διο­ρι­ζό­ταν στην παλιά δια­τύ­πω­ση.

Πε­ραι­τέ­ρω, ακόμη και με τον παλιό ποι­νι­κό κώ­δι­κα, με βάση τον οποίο έχει εκ­δο­θεί η μέχρι σή­με­ρα νο­μο­λο­γία,  η εγκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση δια­κρί­νε­ται από την έν­νοια της συμ­μο­ρί­ας, με βάση τρία κρι­τή­ρια, ένα ποιο­τι­κό (δο­μη­μέ­νη ομάδα), ένα πο­σο­τι­κό (τρία ή πε­ρισ­σό­τε­ρα πρό­σω­πα) και ένα χρο­νι­κό (διάρ­κεια δρά­σης). Συ­γκρό­τη­ση της εγκλη­μα­τι­κής ορ­γά­νω­σης είναι η κα­θο­δη­γη­τι­κή και κα­τευ­θυ­ντή­ρια συμ­βο­λή στη δη­μιουρ­γία της.  Μέλος της ορ­γά­νω­σης αυτής είναι εκεί­νος, που είτε συμ­με­τέ­χει στην ίδρυ­ση της είτε εντάσ­σε­ται εκ των υστέ­ρων σ` αυτήν και υπο­τάσ­σει τη βού­λη­σή του στην ορ­γά­νω­ση, χωρίς να είναι ανα­γκαία και η προ­σω­πι­κή συμ­με­το­χή του στις κατ` ιδίαν πρά­ξεις της ορ­γά­νω­σης. Δο­μη­μέ­νη ομάδα είναι εκεί­νη που δεν σχη­μα­τί­ζε­ται πε­ρι­στα­σια­κά για τη διά­πρα­ξη ενός εγκλή­μα­τος, αλλά συ­γκρο­τεί­ται για να έχει διαρ­κή δράση, χα­ρα­κτη­ρι­ζό­με­νη από εσω­τε­ρι­κή διάρ­θρω­ση και ιε­ραρ­χι­κή δομή, ενώ υπο­κει­με­νι­κώς απαι­τεί­ται δόλος κάθε μέ­λους να θέλει την έντα­ξή του στην εγκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση, ήτοι απαι­τεί­ται κάθε μέλος να έχει ως σκοπό τη διά­πρα­ξη πε­ρισ­σο­τέ­ρων από ένα κα­κουρ­γη­μά­των, που ανα­φέ­ρο­νται στη διά­τα­ξη της παρ. 1 (έγκλη­μα υπερ­χει­λούς υπο­κει­με­νι­κής υπό­στα­σης), ο ει­δι­κός δε αυτός δόλος νο­εί­ται συ­νο­λι­κός (ενιαί­ος), δη­λα­δή τα μέλη να έχουν προ­α­πο­φα­σί­σει, ήδη, κατά την ίδρυ­ση της ορ­γά­νω­σης, ή την έντα­ξή τους σε αυτή, ότι η δράση τους θα εκ­δη­λω­θεί σε βάθος χρό­νου με την τέ­λε­ση πε­ρισ­σο­τέ­ρων κα­κουρ­γη­μά­των και χωρίς να έχουν κα­τα­στρω­θεί οι λε­πτο­μέ­ρειες κ.λπ. των εγκλη­μά­των τού­των.

Όπως γί­νε­ται αντι­λη­πτό, δεν είναι κα­θό­λου απλό για το Δι­κα­στή­ριο να ανα­γνω­ρί­σει ότι πλη­ρού­νται οι ανω­τέ­ρω πε­ρι­γρα­φέ­ντες όροι του νόμου, για την ποι­νι­κή κα­τα­δί­κη κά­ποιου για συ­γκρό­τη­ση ή συμ­με­το­χή σε εγκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση, το δε τεκ­μή­ριο αθω­ώ­τη­τας επι­βάλ­λει, σε πε­ρί­πτω­ση αμ­φι­βο­λί­ας για τη συν­δρο­μή έστω και ενός στοι­χεί­ου της πρά­ξης όπως ανα­λύ­θη­κε ανω­τέ­ρω, την απαλ­λα­γή του κα­τη­γο­ρου­μέ­νου λόγω αμ­φι­βο­λιών. Ενό­ψει των ανω­τέ­ρω,  η Ει­σαγ­γε­λέ­ας της έδρας,  εφό­σον δεν πεί­στη­κε ότι πλη­ρού­νται οι ανω­τέ­ρω όροι του νόμου, εκ­πλή­ρω­σε το κα­θή­κον της, το οποίο επι­τάσ­σει όταν δια­πι­στώ­νει ότι δεν έχει τε­λε­στεί ένα αδί­κη­μα όπως αυτό τυ­πο­ποιεί­ται στο νόμο, να προ­τεί­νει την αθώ­ω­ση του κα­τη­γο­ρου­μέ­νου.

Τέλος, δεν μπορώ να μη ση­μειώ­σω, ότι στον Ποι­νι­κό Κώ­δι­κα προ­βλέ­πο­νται και ευ­νοϊ­κά μέτρα, για όσους επι­λέ­ξουν να συ­νερ­γα­στούν με τις αρχές με το να συμ­βά­λουν είτε στην πρό­λη­ψη κά­ποιου εγκλή­μα­τος, είτε στην εξάρ­θρω­ση της ορ­γά­νω­σης. Ήταν λοι­πόν επι­λο­γή των κα­τη­γο­ρου­μέ­νων, μέχρι τέ­λους να μην εκ­φρά­σουν κα­νε­νός εί­δους έμπρα­κτη με­τά­νοια, καμία έμπρα­κτη ηθική με­τα­στρο­φή.

Είναι γε­γο­νός, ότι στο άκου­σμα της κα­τα­δι­κα­στι­κής από­φα­σης η Ελ­λά­δα φω­τί­στη­κε, καθώς αυτό που ήταν ξε­κα­θα­ρι­σμέ­νο στη συ­νεί­δη­ση της ελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας επι­σφρα­γί­στη­κε από την από­φα­ση της δι­καιο­σύ­νης και έτσι κοι­νω­νία και δι­καιο­σύ­νη δια­δο­χι­κά κα­τα­δί­κα­σαν το φαι­νό­με­νο της Χρυ­σής Αυγής. Δεν πρέ­πει όμως να ξε­χά­σου­με ποτέ, ότι αυτοί που κα­τα­δι­κά­στη­καν το 2020 για τη συμ­με­το­χή τους στην εγκλη­μα­τι­κή ορ­γά­νω­ση της Χρυ­σής Αυγής, ιδρυ­θεί­σα ήδη από το μα­κρι­νό 1980, είναι οι ίδιοι που το 2012 – 2015, τότε που το κρά­τος δι­καί­ου υπο­χω­ρού­σε - εξε­λέ­γη­σαν από εμάς τους Έλ­λη­νες πο­λί­τες να μας εκ­προ­σω­πή­σουν στην ελ­λη­νι­κή Βουλή. Αν κάτι πρέ­πει να μά­θου­με από αυτό, είναι ότι η ιστο­ρία δεν έχει τε­λειώ­σει. Πέρα από το αυ­το­νό­η­το, ότι θα ακο­λου­θή­σει το Εφε­τείο, η ουσία του πράγ­μα­τος είναι ότι πά­ντο­τε, στην απου­σία του κρά­τους θα ελ­λο­χεύ­ει ένα σκο­τει­νό πα­ρα­κρά­τος «να λύσει το πρό­βλη­μα» και  στην απελ­πι­σία του πο­λί­τη, στα μάτια του ανή­μπο­ρου και τα­πει­νω­μέ­νου Έλ­λη­να, τα ξε­χαρ­βα­λω­μέ­να μας ιδα­νι­κά θα βρί­σκουν κα­λο­θε­λη­τές να ξα­πο­στά­σουν.